dægurflugur og loftkastalar

dramadrottningarinnar ævintýragjörnu

föstudagur, febrúar 27, 2004

Gomorren! Hvað er í gangi? Hver er með þessa síðu? Og nennir aldrei að skrifa neitt! Ha, er ég með hana? Ja hérna hér! Ég á ekki orð. Svei mér þá. Nei bara grín.
Jæja þá, hvað er að frétta? Maður er nú ekki í lagi. Alveg að fara á límingunum yfir skólanum og þykist ekki hafa tíma til að lifa fyrir utan skattframtölin og skólabækurnar. Ekki gleyma barnauppeldinu.
En ég ætla nú ekki að fara að væla neitt voðalega mikið um tímann og skipulagið hjá mér. Ég ætla frekar að segja ykkur frá síðustu helgi. Þannig var að vinkona mín, Nína Dögg Filippusdóttir og félagar hennar í Vesturporti, frumsýndu leikverkið Brim hér í eyjum þann 20.febrúar. Og mikið var gaman. Það kom mér á óvart hvað þau voru stressuð út af þessu. Óttuðust neikvæð viðbrögð heimamanna. Sennilega vegna þess að viðfangsefnið ( sjómennska ) er svo nálægt íbúum þessa samfélags. En streitan varð svo bara alveg ástæðulaus. Fólk heldur varla vatni yfir þessu og allir eru ánægðir með að þau völdu okkur til að frumsýna fyrir. Leikmyndin er líka alger snilld. Ég hvet alla sem hafa tök á því að mæta og sjá sýninguna. Svo var líka mjög gaman að heyra hvað Sigurgeir Scheving og Rut tóku vel á móti hópnum og var hann sammála um það að þeim hefði tekist að gera dvöl þeirra hér ógleymanlega.


Ég fékk þær fréttir um áramótin að ég neyðist víst til að fara til útlanda í enn eitt brúðkaupið. ( Oh )(Hvað er þetta með mig og brúðkaup í útlöndum?).Fyrst maður fór nú til Indlands þá getur maður ekki sleppt því að fara til Spánar, er það nokkuð?. ( Eins og mér þyki það leiðinlegt?) Silvía Calvete, æskuvinkona mín, ætlar nefnilega að giftast honum Jesus sínum í lok júní nk. Ég ætla að fara og vera í sirka eina viku. Ég hef farið tvisvar áður og kannski rætist í þetta sinn draumur pabba Silvíu um að finna handa mér mann þarna á Spáni ( Hver veit?) Honum finnst það víst eitthvað við hæfi! Við Silvía höfum verið vinkonur síðan í fjórða bekk, má segja og höldum alltaf sambandi þó að það mætti alveg vera oftar sem maður slær á þráðinn. Hún flutti út þegar við vorum 17 ára og hefur bara komið einu sinni í heimsókn síðan. En nú er hún komin með ævintýragjarnan mann sem langar voða mikið að komast á jökul þannig að kannski drífur hún sig með hann hingað á næsta ári. (Kominn tími til Silvía ef þú lest þetta). En ég er voða spennt yfir þessari ferð og er á fullu að undirbúa ferðalagið.

Ég ætla að láta þetta duga að sinni. Kannski fer maður að sinna skrifum eitthvað meira en ég lofa því nú ekki.

Bless

0 Comments:

Skrifa ummæli

<< Home