Drama...

Mikið held ég stundum að sonur minn sé óheppinn að eiga mig fyrir móður. Það er alla vega mikið kvartað undan því hvað ég er erfið þessa dagana. Gef til dæmis ekki eftir þegar verið er að suða um hluti og nýjasta nýtt er að nota dramaköst til að reyna að fá sínu framgengt. Virkar bara því miður ekki og ekki gleyma samanburðinum við ÖMMU. "Sko þegar ég gisti hjá ömmu þá vekur hún mig svo blíðlega og er ekkert að reka á eftir mér". Svo klæðir hún mig alltaf í sokka sem hafa verið geymdir á ofninum. Til að mér verði ekki kalt! Svo finnst mér bara svo pirrandi hvernig þú segir mér að fara fram úr og gera það sem ég á að gera."
Svo vorum við að spila körfuboltaspil í kvöld og mér varð á að skora tvær körfur. Meiri heppni en hæfileikar en ógeðslega erfitt að hitta í þessar körfur samt. Þá runnu nú tvær grímur á unga manninn vammlausa! Og enduðu leikar með því að gríman féll alveg og dramakastið hefði átt að fá tilnefningu til einhverra verðlauna! En svo féll allt aftur í ljúfa löð en ég fékk samt smá áminningu um betri uppvakningu hjá ömmu. En það verður bara að hafa það svona. Hann veit bara ekki hvað hann er heppinn! En hann mun átta sig á því fljótlega.

Smá gullkorn: á kvennafrídaginn ákvað ég að segja syni mínum að hann yrði að sjá um kvöldmatinn þar sem það væri kvennafrí og hvorki ég né amma hans yrðum tiltækar í eldamennskuna. Kom upp ótrúlega særður svipur með tárum og alles. Og ekki stóð á svarinu: Nei ég get það alls ekki. Ég er ekki einu sinni byrjaður í matreiðslu í skólanum og er ekki í neinni æfingu í að elda!...Ekki lengi að útskýra það.

Annars er piparkornakvöld hjá mér annað kvöld. Fyrir þá sem ekki vita þá er það félagskapur nokkurra einstaklega skemmtilegra kvenna sem einu sinni voru allar einhleypar en það hefur nú breyst þannig að það er spurning um að breyta nafni félagsins eða reka þá sem ekki uppfylla skilyrðin. En ég er viss um að kvöldið verður skemmtilegt. Á morgun eru svo tónleikar Lúðrasveitarinnar og ég og VK mætum pottþétt. Svo er nótt safnanna hér í bæ og um að gera að nýta sér þá menningarviðburði sem í boði eru!

Mig langar enn alveg rosalega mikið að skreppa tilAmeríku. Vona bara að mér takist það á næsta ári. Helst snemma. Það er voðalega vont að vera svona, ég veit ekki hvaða ferðatöskugen ég hef fengið í blóð mitt þar sem foreldrar mínir eru einstaklega heimakært fólk. En þetta er kannski eitthvað fjarskylt gen! ;-)

Jæja ég er hætt í bili!