dægurflugur og loftkastalar

dramadrottningarinnar ævintýragjörnu

fimmtudagur, desember 29, 2005

2005

Stuttur annáll ársins 2005:

Árið byrjaði feiknavel þar sem Sóley mín var á landinu og mættu þau hjónakornin hún og Lokesh til mín stuttu eftir miðnætti ásamt fleira fólki. Var svo skundað á ball í Höllinni og tjúttað aðeins inn í nýja árið.
Síðasta skólaárið tók vel á móti mér með innilotu í KHÍ. Við Jóhanna vinkona fórum á Vínartónleika eins og árið áður. Það var bara gaman.
VK settist á píanóbekk þann 20. janúar og hefur náð stórgóðum árangri á þeim tíma sem liðinn er síðan þá.

Dregur svo ekki til tíðinda (finnst mér) fyrr en í Apríl að ég fór ásamt starfsfélögum mínum í kaupstað að halda árshátið. Ég notaði ferðina og leit við í fermingarveislu Árna bróður míns og endurnýjaði þar með kynni mín við föður minn. Það var alveg kominn tími til því ég hafði ekki hitt hann eða tvö yngstu hálfsystkini mín, síðan í fermingunnni hennar Elísu systur 1992. En svona er lífið og allt hefur sinn tíma. Þetta var líka mjög ábatasamt fyrir mig því að ég fékk kallinn til að lesa yfir lokaritgerðina mína og ekki var ég svikin af því.
Elísa systir eignaðist svo sitt annað barn 3. mai . Myndarlegan dreng og er mikil lukka með prinsinn í fjölskyldunni. Emilía Huld ekkert smá flott stóra systir. Drengurinn hefur nú fengið nafnið Ívan Elís.

Þann 11. júní útskrifaðist ég úr KHÍ eftir fjögurra vetra fjarnám. Ekki sá ég mér fært að vera viðstödd mína eigin útskrift heldur bauð nokkrum útvöldum ættingjum og vinum að koma heim til mín og samgleðjast mér. Það var bara ljúft. Þann 16. júni flugum við svo fjölskyldan, þ.e. ég og VK, mamma og amma og afi, til Danmerkur þar sem við dvöldum í dásemdarveðri í þrjár vikur. Ég hitti líka Guðrúnu Íslandi og son hennar Vilhelm Pétur. Ég passaði hann Vilhelm þegar ég var au-pair í Kaupmannahöfn hér á árum áður. Það var bara yndislegt að hitta þau því það höfðu óvart liðið 10 ár síðan síðast. En svona er þetta og allt hefur sinn tíma.

Þegar heim var komið í júlí tók við miklar göngur hjá okkur VK með Nancy (sem er tík (hundstík sko)) og Möggu Lilju og Baldvin Búa. Það var voðalega ljúft. Við fórum á hverjum degi í nokkra tíma fram að Þjóðhátíð og má segja að þetta hafi verið okkar aðalfélagslíf þær vikurnar. Sem er bara gott í góðu veðri.

Þjóðhátíðin var bara ljúf en ég fór í tjaldbúskap með Möttu frænku, Brynjari og Kórdrengjunum þeirra. Sá búskapur var sæll og flaggaði íslenskum fánaveifum á bandi í tjaldgaflinum. (Þær vöktu mikla lukku en var svo stolið á mánudagsmorgni og fóru ekki af þeim fleiri sögur) . Ég uppgötvaði líka á Þjóðhátíð, fjarskylda frænku; hana Lottu frá Noregi. Hún er alveg ágæt og hef ég frétt að hún ætli að koma aftur að ári með norska kærastann sinn. (Eins gott að hann komi með svo að hún fari ekki að leita á hann Brynjar hennar Möttu frænku aftur! Munaði litlu að úr yrðu stökustu vandræði milli þeirra frænkna)

Jæja, eftir Þjóðhátið var nú bara tekið létt á hlutunum, mætt á ættarmót hinnar frábæru Reynistaðarættar að Goðalandi undir Fljótshlíð. Maður var nú í smá stressi yfir þessu öllu þar sem undirbúningurinn var í höndum okkar Möttu frænku. (Lotta hefði nú alveg mátt stoppa lengur á landinu og mæta á ættarmótið. Það finnst mér að minnsta kosti) En svona er lífið og allt hefur sinn tíma, ekki satt, Lotta mín? Ættarmótið tókst í alla staði mjög vel og lifir maður á minningunum þangað til næst.

Þann 4. september kom svo minn kæri vinur Aaron Allred hingað til lands í fyrsta sinn. Hann dvaldi hjá okkur VK í 5 vikur við mjög gott yfirlæti (verð ég að segja: ).
Á sama tíma tók ég til við að endurnýja baðherbergið mitt sem var komið í hengla þegar á reyndi. En með góðri aðstoð og listrænum ráðleggingum mr. Allred´s þá stefnir það í að verða flottasta baðherbergi í margra kílómetra radíus. (En það er sitthvað eftir eins og sönnum Íslendingi sæmir, en það kemur á sínum tíma eins og allt annað)

Eftir að Aaron yfirgaf okkur í október tók sonur minn hin illræmdu samræmdu próf og svo fór maður að huga að Hrekkjavökuteiti fyrir strákinn. Því var skellt saman við afmælisveisluna hans sem hefði átt að haldast í ágúst (var ekki einhver að tala um að allt hefði sinn tíma?) þetta gekk svakalega vel og skemmti ég, ásamt Karítas frænku, 23 börnum með draugasögum, sælgætissníki og fleiru ógurlegu í nokkra klukkutíma.

Hrekkajvökugóssið fór svo niður í kassa og upp fór fremur lítill skammtur af jólaskrauti (óvenjulegt þar sem undanfarin ár hefur maður kvartað yfir tímaleysi fyrir jólin sökum prófanna en svo þegar það er yfirstaðið þá kemst maður varla yfir þessa hluti. Hvað er það eiginlega??)

Þann 1. desember fengum við svo þau tíðindi að stráknum hefði gengið það vel í samræmda stærðfræðiprófinu að skólastjórinn sá sérstaka ástæðu til að óska mér til hamingju með drenginn í 1. des-kaffi Kvenfélagsins Líknar (hann á ekki langt að sækja þetta strákurinn, hah?). Er þetta kannski of mikið móðurstolt? Nei það getur ekki verið! Hann verður nú að fá það sem hann á.

Við Þjóðhildur sáum svo til þess að bekkjarfélagar sona okkar og foreldrar þeirra kæmust í jólaskap. Við efndum til jólastundar þar sem var föndrað og dúllast með krökkunum. Þetta brölt varð svo til þess að við urðum algerlega sjúkar í að flétta (dönsk) jólahjörtu úr álkenndum pappír. Þetta varð hið grafalvarlegasta áhugamál og má sjá afraksturinn. Þetta eru sko engin venjulega hjörtu heldur í öllum mögulegum stærðum og mynstrum. Geri aðrir betur. J
Nú svo voru það bara jólin sem liðu heldur hratt hjá með kalkún á disknum mínum og konfekti í skál við jólaölið. Auður Eir er hálfnuð á náttborðinu mínu og hlakka ég til að klára. Mikið er hún Auður nú merkileg manneskja. Þið verðið eiginlega að lesa bókina um hana.

Nú eru bara tveir dagar eftir af árinu og vona ég að þeir verði ljúfir. Megi nýja árið koma fagnandi með viðeigandi heitum og svikum. (ég á nú eftir að fara aðeins ofan í saumana á þeim pakka. En það verður að hafa sinn tíma eins og annað! : -)

Lifið heil!

þriðjudagur, desember 27, 2005

Jólin snúast ekki bara um jólasveina og svoleiðis...

Ég vona að lesendur mínir og dyggir athugasemdamenn hafi allir átt gleðileg jól. Mín jól voru alveg yndisleg. Við sonur minn höfðum það svo kósý á jóladag og annan í jólum að það var engu lagi líkt. Jólagjafirnar slógu í gegn eins og endranær. Ég hef gert það undanfarin ár að skipta gjöfunum þannig að við opnum helminginn af þeim á aðfangadagskvöld og restina á jóladagsmorgun. Þá erum við bara tvö og það er alveg dásamlegt fyrir okkur. Við fórum varla út úr húsi öll jólin en það var vegna þess að það var bara svo kósý að vera inni í rokinu og slagveðrinu.
Næsti höfuðverkur verður svo að ákveða hvort maður á að bregða undir sig betri fætinum og skella sér á áramótaskrall. Hvort heillar mig meira: Að fara á ball og drekka nokkur skot og fleira, sem leiðir til þreytu og skeljatilfinningar í höfði að morgni fyrsta dags ársins, eða vera heima í kósý og vakna hress og kát að morgni þess 1. janúar? Ég er að hallast að því að vera heima en fara í staðinn á skrall á þrettándanum. Þá skilst mér að Vinir vors og blóma muni trylla lýðinn eins og fyrir þremur árum eða svo (þegar ég var tvítug og þeir ótrúlega vinsælir). Reyndar finnst mér tómt svindl að vera ekki með Steina söngvara innanborðs. Hvað varð um besta vininn hann Steina??? Getur einhver frætt mig um það? En hvað um það maður verður bara að ímynda sér að þessi maður sem er þekktur fyrir að syngja með annarri hljómsveit sé umræddur Steini og þá ætti þetta að verða í lagi.

En hvað skyldi svo nýja árið bera með sér?? Ég er að hugsa um að setja niður stuttan annál og velta því fyrir mér hvað árið sem er að líða bar í skauti sér og hvað muni fylgja því nýja.

Að lokum ætla ég að deila með ykkur gullkorni af vörum sonar míns: mamma...þarna í sambandi við jólasveinana og það? Já. ...Þú verður að athuga að jólin snúast ekki bara um jólasveina og gjafir og svoleiðis...þau snúast meira um engla og Jesús og svoleiðis...og kertaljós. (Þetta kom eftir kirkjuheimsókn og jólatónleika kirkjukórs Landakirkju á aðventunni)
Reyndar vöktu þessi orð sonar míns mig til umhugsunar um viðhorf mín til jólanna. Það eru nokkur atriði sem ég gæti hugsað mér að breyta varðandi jólahaldið hjá mér. En það er verkefni næsta árs að setja það niður á blað og gera einhverjar breytingar jafnvel.

Lifið heil!

fimmtudagur, desember 15, 2005

Aðventan í hjarta mínu...

Hvernig gat ég verið í háskóla og að vinna fulla vinnu plús að ala upp barnið mitt? Þetta hlýtur bara að hafa verið draumur. Ég hélt nefnilega að þegar maður þyrfti ekki að hafa áhyggjur af prófum og skólaverkefnum myndi jólaundirbúningurinn verða eins og að drekka vatn. Allt yrði skreytt og skemmtilegt stundvíslega þann 1.desember. En svona er það að minnsta kosti ekki í ár. Ég er að vona að ég sé enn að hvíla mig eftir törnina síðan í vor (eða þannig sko). Skil bara ekki hvernig ég fór að því að missa hreinlega ekki af jólunum síðastliðin ár. En hvað um það, ég er bara með þetta allt í hjartanu. Ég er reyndar frekar óánægð með það hvernig jóladagarnir raðast á vikudagana í ár en við því er víst lítið að gera annað en að brosa út í bæði og njóta þess að vera í auka fríi á annan í jólum!!

Í kvöld ætla ég að fá jólastemmninguna algerlega í æð. Ég ætla á tónleika með Kór Landakirkju. Ég fór í fyrra og verð að segja það að maður fann friðinn í hjartanu. Og vonandi finnst hann aftur í kvöld. Ég ætla að bjóða syni mínum með. Mig langar svo mikið til að hann finni friðinn líka. Ég sé það núna að slík stund á aðventunni er sálarkonfekt. Og miklu mikilvægari en tandurhrein horn og hirslur heima hjá manni!!! Ég fékk reyndar ofnæmi fyrir svona “commercial” jólalögum fyrir nokkrum árum. Ég var nefnilega að vinna með einni sem tók sig til og útbjó hljóðsnældu með jólalögum nonstop. Og snældan gekk allan liðlangan daginn frá miðjum nóvember og fram yfir jól. Og við erum að tala um að stundum var vinnudagurinn um það bil 16 klukkustundir. Þessi upplifun rústaði algerlega þoli mínu gagnvart svona tónlist. Nú bið ég um klassíska tónlist, kirkjutónlist, miðaldatónlist eða jazz. Og þannig vil ég hafa þetta. Allt í rólegheitunum.

Ég braut í fyrsta sinn hina þrálátu “þorláksmessu-eð- aðfangadagsmorgun” regluna í fyrradag. Fór nefnilega með jólapakkann til Sóleyjar í póst. Þannig að það er pínuséns á að hún fái þetta fljótlega eftir jól. Jafnvel bara fyrir jólin, hver veit? : - )
En ég er ferleg að þessu leyti, játa það bara alveg og vona bara að mér sé fyrirgefið.... : -)
Maður þakkar nú bara fyrir þegar þetta fer frá manni fyrir páska!!



Velló velló I must go.

miðvikudagur, desember 07, 2005

Teldu sjö stjörnur sjö sinnum og ....

...þig dreymir þann sem þú munt giftast.!!Þetta sagði Nína Dögg vinkona mín einu sinni við mig þegar við bjuggum báðar í Danmörku. Ég reyndi þetta en dreymdi alltaf einhverja vitleysu. Hvað það táknar er ég ekki viss um en mig hefur alla vega ekki ennþá dreymt neinn sem mig langar til að giftast. :-) En hvað um það, hún Matta frænka fór fram á að ég svaraði þessum sjö sinnum lista og hér er hann kominn. Njóttu vel Matta mín.


1. Sjö hlutir sem ég ætla að gera áður en ég dey.

Búa í útlöndum
Ferðast meira
Eignast eitt barn í viðbót
Finna sálufélaga minn
Læra ljósmyndun
Læra á klarinettið mitt aftur
Eyða jólum í Austurríki eða Aspen, fara á skíði og drekka koníaks/stroh-kakó á kvöldin við arineld(í þeirri sömu ferð).

2. Sjö hlutir sem ég get gert.

Búið til æðislega Krókódílastöppu
Skrifað ljóð og sögur
Tekið upp hluti með tánum
Misst mig
Hlustað á fólk
Sett mig í spor annarra
Tekið ákvarðanir

3. Sjö hlutir sem ég get ekki gert.

Spilað lengur á klarinett
Reykt vindil
Byrjað tímanlega að undirbúa jólin
Tengt rafmagnskló
Sungið
Hlustað á væl
Verið nálægt moskítóflugum án þess að vera stungin

4. Sjö hlutir sem heilla mig í fari annarra.

Greind
Heiðarleiki
Glens
Góð nærvera/útgeislun
Úrræði (eins og t.d. Sóley mín sem alltaf hefur ráð undir rifi hverju…)
Orka
Styrkur

5. Sjö frægar manneskjur sem eru kúl.

Sinéad O´Connor
Eivör Pálsdóttir
Nína Dögg
Gísli Örn
Hilmir Snær
Auður Eir
Hugh Grant

6. Sjö setningar sem ég nota mikið.

Ég brjáálast
Nei, dreptu mig ekki alveg
Jiii minn
Vertu alveg ljónhægur karlinn
Rólegan æsing
Löðrandi
Allt að gerast

7. Sjö hlutir sem ég sé nákvæmlega núna.

Tölvuskjár
Tölva
Lampi
Sími
Teikningar eftir son minn
Minnismiðar
Dagatal
Mig langar að sjá Kela, Hildi og Stefaníu svara þessum sama lista.

föstudagur, desember 02, 2005

Löðrunguð til að skipta um kyn...

Jæja, þá er bloggheimurinn orðinn ofbeldisfullur í meira lagi. Búið að senda manni ”löðrung” í gegnum netið og verður MissHillary kölluð til ábyrgðar. Vitanlega tekur maður þátt í vitleysunni og lætur hafa sig út í að telja upp tíu atriði sem maður myndi vilja gera gæti maður skipt um kyn í eina viku. Það er ekki oft sem mig langar til að vera af öðru kyni, aðallega á Þjóðhátíð kannski, væri skrambi gott að geta sprænt standandi. En hér kemur þessi listi:

Það sem ég myndi gera gæti ég skipt um kyn í eina viku.

1. Hækka í launum
2. Pissa standandi utan í vegg eða tré
3. Skoða og handleika “fjölskyldudjásnin”
4. Komast að því hvað er svona frábært við “blástursaðferðina”
5. Segja “ég kann´ettiggi” þegar ég á að skúra eða gera handavinnu
6. Grilla með bjór í hönd á meðan einhverjir aðrir hugsa um allt hitt
7. Drekka koníak og reykja vindil með sýslumanninum og lögreglustjóranum
8. Sækja um inngöngu í Frímúrararegluna
9. Leggja mig fram um að lenda í kaffi á karlakjaftaklúbbum bæjarins s.s. Olís, Reynistað, Netagerðinni o.s.frv.
10. Koma með ömurlega pikkup línu kortér í fimm (the new kortér í þrjú)


Nú get ég ekki hætt. Þetta myndi ég gera til að breyta ímynd karla

11. SPYRJA til vegar þegar ég villist.
12. Hægja á bílnum áður en ég ek yfir hraðahindrun.


Ég ætla að löðrunga eftirtalda:

Andra Húgó
Kela
Möttu frænku
Adam (þó að hann sé ekki sá öflugasti í blogginu þá er ég viss um að það verður áhugavert að vita hvað hann myndi gera sem kona!!)
Sóley (þú mátt smella þínum lista í kommentin mín þar sem ég veit að þú nennir ekki að byrja að blogga )